دو پرنده یک پرواز

هرگز نمی میرد آنکه دلش زنده شد به عشق...ثبت است در جریده ی عالم دوام ما

دو پرنده یک پرواز

هرگز نمی میرد آنکه دلش زنده شد به عشق...ثبت است در جریده ی عالم دوام ما

روز بزرگ واسه تکیه گاه

 با سلام و درودی فراوان به خدمت تمام دوستان گل کلبه ی کوچیک ما :

اول از هر چیزی امیدوارم که حال همتون خوب باشه و دنیا اون طوری که می خواین واسه شما بچرخه...

بعد من خودم رو موظف می دونم که ازتون یه عذر خواهیه اساسی کنم از تمام دوستان گل خودم که با اومدنشون به کلبه ی کوچیک ما منت می ذاشتن ولی من فرصت نردم که به اونها سر بزنم...نمی دونم چه جوری عذر خواهی کنم ولی این مدت خیلی گرفتار بودم و اصلا وقت نمی کردم که وصل بشم و چک کنم به هر حال امیدوارم که در ادامه ی راه بتونم جبران مافات کنم از همتون تشکر می کنم که منت می ذاشتین و می یومدین...و اما این مدت...

این مدتی که گذشت خیلی اتفاقات افتاد به ترتیب شروع می کنم به نوشتن تا به اصل روز رویایی برسم...این مدت بد جوری گرفتار درس خوندن بودم و کلنجار رفتن با خودم که شروع کنم به خوندن و آماده شدن واسه کنکور سال آینده کمی هم تونستم و حالا هم دارم ادامه می دم البته که امتحان آزمایشی دانشگاه آزاد هم رفتم بدک هم نبود خوب زدم و اما چرا ننوشتم ؟؟؟ اگه با من کمی آشنا باشین می دونین که من عادت دارم روزی آپ دیت کنم که به خصوص باشه اگه اغراق نکنم تو این چند آپ دیتی که کردم این آپ دیتی که دارم می کنم تو یکی از بزرگ ترین روز های زندگیم بود..همون طور که تو پست قبلیم هم گفتم عشقم می خواست بیاد پیشم ولی فکر می کردم که مثل بقیه ی اومدن ها فقط می تونیم همدیگر رو ببینیم تنها همین...!...و البته گفتم هم که همین هم واسه ما کافیه....داشتم خودم رو آماده می کردم واسه یه دیدن کوتاه ولی بزرگ...هر کاری کردم تا که بهتر و آسون تر(!) بشه همدیگر رو ببینیم که فکر کنم همین طور هم شد...و اما دیروز اون اومد پیشم...با یه دسته گل به اسم هستی به نام عشق..

واسم کافی بود که فقط ببینمش هر چند که کم باشه ولی نوبت دیدار صبح بعد از خداحافظی فکر کردم که دیگه این دیدار هم تموم شد ولی وقتی عصر رفتم دیدم نه امروز امشب قراره خدا بهمون کرم شو نشون بده و یکی از بزرگ تری روز ها رو رقم بزنه...همین طور هم شد..روز و شب های بزرگی کنار و بدون هم داشتیم ولی دیروز چیزه دیگه ای بود ....کمی آروم تر از بقیه ی روزها....کمی راحت تر...و کمی آسوده تر در هم گم شدیم...مثل همیشه یادمون رفت که کدوممون خودمون هستیم...مثل همیشه شدیم یکی اونم به اسم عشق...نمی دونم شاید کلمات کمی گنگ باشه واسه تفضیل ولی امیدوارم که متوجه شده باشین...بعد از نوبت عصر که طولانی هم بود نوبت شب هم فرا رسید با کمک خودم...!...اونم عالی بود عالی...یادمه بهش گفتم چی می شد الان تنها خودم و خودت بودیم تنها...ولی باز اون نامردی کرد (!) و باز هم بزرگیه خودش رو به رخم کشید گفت : نه چه خوب می شد امشب تموم نمی شد...اشک تو چشمام غل غل می کرد....اشک شوق از این کرم خدا و کرم یارم...به خودم هم حسودی می کردم (!)...دیگه نمی دونم چی بگم از اون شب شاید اگه بیشتر (شاید که نه حتما) اگه بیشتر از این از اون شب واسه شما تعریف کنم شما هم به ستوه بیاین و خسته شین این طبیعیه....!...پس ادامه نمی دونم....فقط می گم خدا شکرت...

خیلی وقت بود می خواستم یه چیزی رو از ته دل بگم...می دونین وقتی شروع کردم به نوشتن همش آمار می گرفتم که چند نفر نوشته های من رو کامل می خونن ؟ ولی کم کم دیدم درسته که هر چند زیاد و شاید هم کم این مهم نیست !....مهم اینه که من دارم می نویسم و شما می یاین همین کافیه واسه این کلبه...

فکر کنم تا قبل از یه روز بزرگ دیگه یک بار دیگه هم بنویسم...حالا تا اون موقع....

می دونین همیشه فکر می کردم که ای خدا جونم عشق من از این حرفا روزی خسته می شه یا شده ؟؟؟ یا براش ملال آوره یا نه ؟؟؟ ولی کمی که فکر کردم یادم اومد که...این حرفا هر بار واسه اون تازگی داره واسه من هم همین طور...پس...

هستی من تنها هستی من تا ابد تو می مونی واسه من همه ی هستی من.....

و واسه این روز بزرگ یه ترانه که من خیلی دوستش دارم از امید رو واستون گذاشتم می دونم که مورد توجه شما هم قرار می گیره و نظر عشقم هم که دیگه پرسیدن نداره....

...چون اون منه و منم اون...

امیدوارم که مفید بوده حرفام...

سبز و پیروز و عاشق در پناه حق تعالی...

تا درودی دیگر بدرود....

فعلا...

کبوتری به دنبال پرواز

سر تو بذار رو شونه هام خوابت بگیره

بذار تا آروم دل بی تابت بگیره

بهم نگو از ما گذشته دیگه دیره

حتی من از شنیدنش گریه ام می گیره

بذار رو سینه ام سرتو چشم های خیس و تر تو

بذار تا سیر نگات کنم بو بکشم پیرهن  تو

بغل کن و بچسب بهم بکش دوباره دست بهم

جز تو کسی رو ندارم نزدیک تر از نفس بهم

وقتی چشم هات خوابش می یاد آدم غم هاش یادش می یاد

یه حالتی تو چشم هاته که عشق خودش باهاش می یاد

(دانلود آهنگ تکیه گاه)

 

و فقط تو

 

اسم تو

  سلام و درود به همه ی دوست های خوب کلبه ی ما

امیدوارم که حال همتون خوب باشه...همون طور که قول داده بودم زودی می یام آپ می کنم...خدا رو شکر باز هم یه روز خوب اومدم که آپ کنم(انگار که قراره من روزهای خوب آپ کنم)...بذارین کمی از این مدت بگم...

بعد از امتحانات فکر می کردم که کمی وقت دارم که به کارهای جانبی خودم برسم ولی دیدم که نخیر قرار نیست که من وقت داشته باشم و کمی به خودم اومدم و دیدم که باید کم کم واسه کنکور سال آینده آماده شم و از حدود ۲روز پیش هم شروع کردم...یک سال کوشش به قیمت عمری راحتی !...مدتی هست که خلوت کردم واسه خودم و با خدای خودم و عشق خودم دارم زندگی می کنم یعنی بهتر بگم که می خوام اونها رو همون طوری که هست بشناسم نه کمتر نه بیشتر...

به اندازه ی کافی عشق خودم رو شناخته بودم ولی باز هم کافی نبود...ولی خدای خودمون رو نه !...هنوز نشناخته بودم...اول نشستم کمی فکر کردم به خودم به عشقم به اطرافیانم به این ۱۷ سال عمری که از من گذشته....تا جمع و تفریق کردم به یه نتیجه بیشتر نرسیدم اونم این بود که...روزبه تو باید بهتر شی...بهتر از اینکه الان هستی...از خدا و عشق خودم کمک خواستم...با تمام عشق دست مو به طرف خدا دراز کردم....گفتم خدا بیا این دست های من بیا تو اینها رو بگیر و هر جا که دلت خواست اونها رو ببر...دست های من رو قبلا عشقم با تمام وجود گرفته بود پس تنها خدا مونده بود که اونها رو بگیره...چشم هامو بستم و گذاشتم که بگیره و اونم گرفت...آره گرفت....و من دارم با همون دست های داده شده به خدا می نویسم...حس غریب ولی در عین حال حالا آشنایی واسه من !...نمی تونم برگ برگ این شاخه سعادت که با درخت زندگی جون گرفته رو به زبون بیارم و به رشته ی تحریر در بیارم...این مدت سکوت سنگین و در عین حال زیبای بر بدن و روح من حکم فرما بود طوری که برای اولین بار بود از سکوت خسته نشده بودم چون در سکوت محض خدا داشت با من حرف می زد !....این مقدس نیست ؟...وای چه حسی داشتم وقتی اون کتاب رو خوندم...درسته که رها شدن در خود و خدای خود اوایل کمی سخت به نظر می رسه ولی تو هم می تونی آره تو...تو هم می تونی...چشماتو ببند....همین الان...بگو خدای من...من به دست تو و دست های من به کرم تو...این یعنی رها شدن در خود و خدای خود...امتحان کن !

فردا روز سرنوشت سازی برای عشق خودم و تنها خودم هست آخه ۱۲ سال تحصیل رو باید فردا تو ۵ساعت امتحان کنه ؟ اول اومدم اینجا تو ای کلبه ی کوچیک خودمون براش دعا کنم و بعد هم امشب می خوام بیدار بمونم و با خدا خلوت کنم و دعا کنم واسه ی عشق خودم همین..

فکر کنم داره ی یاد و من باید خودم رو آماده ی یه دیدن کنم درست کوتاه مثل همیشه ولی واسه ی ما یک لحظه یک لحظه نیست بلکه یه لحظه یه امید و زندگی ِ....

امیدوارم تونسته باشم با حرفام کمی شمارو تحت تاثیر (!) قرار داده باشم...کمی فکر کنین به حرفام...

این بار از امید شعر و آهنگی نذاشتم چون(دلیل دارم...حالا تا بعد می گم) ولی این آهنگ قشنگ رو گذاشتم فکر کنم شما هم از آهنگ و شعرش خوشتون بیاد و البته عشقم که خودش می شنوه...راستی پیشنهاد می کنم حتما ترانه رو دانلود کنین چون هم شاد هم باحال !

...خدای خوب ما خودت کمکش کن همین...منتظرتم خدا...منتظر جوابت...

در پناه خدا تا درودی دیگر بدرود

فعلا...

کبوتری به دنبال پرواز

...اسم تو رو رو برگ های گل ها نوشتم...

...تو رو با طلا نوشتم...

...تو گوش پروانه از عشق تو گفتم...

...رو بال تموم لحظه ها نوشتم...

...شب و هر شب توی رویای منی...

...تو امید دل شیدای منی...

...داره از هوای تو خونه ی دل...

...گردیه خون توی رگ های منی...

...اسم تو رو رو شنهای ساحل نوشتم...

...باد اومد اسم تو رو برد با خودش...

...دریا از اسم تو بوی گل گرفت...

...قطره قطره تو رو آورد با خواهش...

...ساحل پروانه و دریا می دونن...

...بخدا عاشقتم...

...سبزه و دریا می دونن...

...آب و خاک و شبنم همه ی دنیا می دونن...

...بخدا عاشقتم...

( دانلود آهنگ اسم تو )

و فقط تو

 

روز مقدس

...یک دم از خیال من نمی روی ای غزال من...دِ گر چه پرسی از حال من...تا هستم من اسیر کویِ تو ام...به آرزوی تو ام اگر تو را جویم...حدیث دل گویم بگو کجایی ؟...به دست تو دادم دل پریشانم....دِ گر چه خواهی ؟...فتاده ام از پای...بگو که از جانم...دِ گر چه خواهی....

درود فراوان به شما دوستان گرامی و خوب همراه کلبه ی ما...

اول از هر چیزی امیدوارم که حال همتون خوب باشه و زندگی آروم و راحتی رو داشته باشین...بعد هم اساسی هم از عشقم و هم از شما دوستان گرامی معذرت می خوام که مدت نسبتا طولانی نبودم و نتونستم بنویسم....اونم تقصیر من نبود بد جوری غرق امتحانات نهایی شده بودم....امیدوارم که هم عشقم و هم شما بخشیده باشین منو ولی قول می دم که از این به بعد زود به زود آپ کنم و جبران کنم...

حدود یه ۴ روزی میشه که بیکار بودم خونه می خواستم آپ کنم....ولی یه حسم بهم می گفت که آپ کن و یه حسم که بر اون اولی غالب بود می گفت نه ؟آپ نکن همین چند روز آینده بهانه ی مقدسی(!) گیرت می یاد اون وقت آپ کن...

آره حس دومم درست می گفت امروز اون روز مقدس بود...اول پس رو هم با شعرش شروع کردم امروز کلی دنیا بود واسه من آخه بعد از مدتی طولانی رفتم و ماه خودم رو دیدم....این روز مقدسم بود ازتون معذرت می خوام ولی بیش از این نمی تونم برم تو جزئیات(خودتون درکم کنین)...به هر حال روز مقدسم امروز بود یه روز پر از خاظره درسته که اندکی بیش نبود ولی عمری بود واسه من واسه عشقم...هم عشقم روحیه گرفت و هم من...این مقدس نیست‌ ؟...

نمی دونم شاید خیلی از حرفا دیگه خیلی کلیشه ای شده باشه چون ماشاالله این قدر وب لاگ های در این مورد زیاد شده که خودتون بهتر می دونین ولی این به نظر من خیلی خوبه اگر هم تکراری باشن ولی جای تقدیر داره...می دونین این حرفا هیچ وقت واسه من تکراری نمی شن هیچ کدوم...در بین ما جفت کبوتر عاشق همه چیز در هر لحظه در کنار هم تازگی و شادابی داره کهنه گی در زندگی ما جایی نداره...همه چیز نویه...نمی دونم چه جوری حالی که امروز  دارم رو براتون وصف کنم چون نمی تونم وصف کنم...چون کلمات این اجازه رو بهم نمی دن...چون از ادراک کلمات خارج ِ (!)...چون دستام این قدرت رو ندارن که حالم رو بنویسن...فقط می تونم یه چیز رو بگم...

...نازنینم...بهترینم...هستی من...عشق من...تا لحظه ای که نفسی می کشم...تا لحظه ای که قلبی در سینه واسه تو می تپه...عاشقت می مانم و خواهم ماند...و می پرستمت همان جور که خدا رو می پرستم...چون تو هم خدای منی...

یه چیز بود که تو این مدت که نوشتم می خواستم بهتون بگم ولی هی یادم می رفت...امیدوارم که این کلبه ی کوچیک ما نشه دفتر خاطرات ما ۲تا....بلکه جایی باشه که همه(بهترین ها) بتونن از اون استفاده کنن...امیدوارم که این طور باشه....

سبز و شاد باشین

فعلا...

راستی امیدوارم که از شعر و عکس هم خوشتون بیاد...شعر از عشقم هست...چون امروز روز ما بود...دیگه اولویت رو دادم به خودش و شعر خودش....البته قسمت از شعر در مورد ما ۲تا صدق نمی کنه....

کبوتری به دنبال پرواز

...دفتر خاطراتمو وا می کنم به یاد تو...

...در می یارم از آلبومم عکس های یادگاری تو...

...عکس هاتو هی بوس می بوسم و زل می زنم به دفترم...

...عشق تو مونده در دلم فکر تو هم مونده در سرم...

...من هنوزم (هنوز چیه همیشه) دوستت دارم...

...زنجیر قفل یاد تو از دل من وا نمی شه...

...طفلکی قلب عاشقمم فکرته هر جا همیشه...

...بعد تو روزگار من خیلی به سختی می گذره...

...فکر نکن عاشقت یه روز عشق تو از یاد می بره...

...من همیشه دوستت دارم...

...کاش خونه قلبمو باز بیای چراغونی کنی...

کاش تو حصار زندیگت باز منو زندونی کنی...

...کاشکی بیای مثل قدیم دست تو دستام بذاری...

...قول بدی این بار که بیای باز نری تناهم نذاری...

...من همیشه دوستت دارم...

 

و فقط تو